മുഖംമൂടി

സ്വപ്നങ്ങള്‍ ആയിരം വര്‍ണ്ണങ്ങളുള്ള
വര്‍ണ്ണത്തുമ്പികളായി പറന്നുപൊങ്ങി.
ചിന്തകള്‍ ചിറകുകരിഞ്ഞ ശലഭങ്ങളപ്പോലെ
പറക്കുവാനാവതില്ലാതെ പരിസരം
മറന്നുനിന്നു.


മോഹങ്ങള്‍ സോപ്പുകുമിളകളെപ്പോലെ
പതഞ്ഞുപൊങ്ങി.
മോഹഭംഗത്തിന്റെ ഇറ്റുവീണ ഒരുതുള്ളി
വിയര്‍പ്പില്‍ ഞാന്‍ അവയെ കഴുകി
ക്കളഞ്ഞു.


അഗാധതയില്‍ ആഴിയെന്നും സൌന്ദര്യം
സൂക്ഷിക്കുന്നു.
മറച്ചുവയ്ക്കപ്പെടുന്ന നിധിയെ ത്തേടുന്ന
കണ്ണുകള്‍.


നിലാവിലും,നിശയിലും ആകാശം മൂടി
വയ്ക്കാന്‍ ഒരു മൂടിതേടുകയായിരുന്നു
ഞാന്‍.
ഒരിക്കലും തേടിയതൊന്നും നേടിയില്ല
എന്ന തോന്നല്‍.
ഒടുവില്‍;
ഞാന്‍ കണ്ണടച്ചു ഇരുളിനെ കളിയാക്കി.


എന്നിട്ടും,
ഏഴുനിറങ്ങളും ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന പകല്‍
എന്നെ ത്തേടിയെത്തി.
അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ എന്നെ മറയ്ക്കാനൊരു
മുഖംമൂടി തേടുകയായിരുന്നു!



ശ്രീദേവിനായര്‍