നിഴലുകള്‍

വിടചൊല്ലിപ്പിരിയുമ്പോള്‍
വിടവാങ്ങലിന് വികാരശൂന്യത.
വീണ്ടും വരാമെന്ന് വീണ്‍ വാക്കു
പറയുമ്പോള്‍,
വിരഹത്തിന്റെ വേദന..

എന്നും കാണുമെന്നും,എപ്പോഴും നില
നില്‍ക്കുമെന്നും മോഹിക്കുമ്പോഴും,
വെറുതെ വെറുപ്പിന്റെ പുകമറ
സൃഷ്ടിച്ചു വേദനയുടെ നെരിപ്പോടു
നീറുന്നതറിയാതിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു...

നേടിയതൊന്നും നേട്ടമല്ലെന്നും,
കണ്ടതൊന്നും കാഴ്ച്ചയല്ലെന്നും,
കേട്ടതൊന്നും കേള്‍വിയല്ലെന്നും
എന്നെ പഠിപ്പിച്ചതാരാണ്?

ഭൂമി,അമ്മയാണെന്നും,
നക്ഷത്രങ്ങള്‍, കുഞ്ഞനുജന്മാരാണെന്നും,
അമ്പിളി, മാമനാണെന്നും.
എന്നോടു പറഞ്ഞതാരാണ്?

ബന്ധങ്ങളില്‍ സത്യമില്ലെന്നും
ബന്ധുക്കളില്‍ ആത്മാര്‍ത്ഥതയില്ലെന്നും,
ബന്ധനം ശാപമാണെന്നും,
ഞാനറിഞ്ഞത് സ്വയം തന്നെയല്ലേ?

കര്‍മ്മം സത്യമാണെന്നും,
മോഹം നിത്യമാണെന്നും,
കാലം മറവിയാണെന്നും,
കദനം ഓര്‍മ്മയാണെന്നും.
എന്തേ,ഞാനിതുവരെയറിഞ്ഞില്ല?


ശ്രീദേവിനായര്‍.