Sunday, April 5, 2009

മോഹങ്ങള്‍




ഭൂമിയുടെഅരയില്‍ കൈചുറ്റിനടക്കാന്‍
മോഹിച്ച്,
കൈകളുടെ കഴിവില്ലായ്മയില്‍
പരിതപിച്ചു.


ആകാശത്തെ കെട്ടിപ്പുണരാന്‍ കൊതിച്ച
കൈകളെ,
അകലങ്ങള്‍ പാലിച്ച് പരിഹസിക്കുന്നതില്‍
വേദനിച്ചു.

എന്നാല്‍;
അലറിക്കരയുന്ന കൊടുങ്കാറ്റിനെ
കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു.
ഇളംകാറ്റ് നെറുകയില്‍ ചുംബിച്ച്
സമാധാനിപ്പിച്ചതറിഞ്ഞു.


പൂഴിമണലിന്,ആശ്ലേഷംസമ്മാനിച്ച്
മടിയോടെ തിരിഞ്ഞുപോകുന്ന
തിരമാലകള്‍;


മതിവരാതെ വീണ്ടും,വീണ്ടു തിരിച്ചു
വരുന്നതും,
കരയെപ്പുണരുന്നതും കണ്ട ഞാന്‍,
പ്രകൃതിയുടെ രഹസ്യങ്ങളെ
തിരിച്ചറിയാനാവാതെ മന്ദം
മന്ദം നടന്നുനീങ്ങി......




ശ്രീദേവിനായര്‍

4 comments:

പാറുക്കുട്ടി said...

good

the man to walk with said...

mohangal ..mohanam

പാവപ്പെട്ടവൻ said...

എന്നാല്‍;
അലറിക്കരയുന്ന കൊടുങ്കാറ്റിനെ
കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു.

മനോഹരം ചിന്താപരം നല്ല എഴുത്ത്
അഭിനന്ദനങ്ങള്‍

Mr. X said...

Nice 'un...