Tuesday, June 2, 2009

നേട്ടങ്ങള്‍



അല്ലെങ്കിലും;
ഒന്നും നേടാനുള്ളതല്ലല്ലോ,ജീവിതം.
നേടിയതു ലാഭം!
നേടാത്തതോ?
നഷ്ടം!


സ്വര്‍ണ്ണച്ചിറകുകെട്ടിപ്പറക്കാന്‍കൊതിക്കുന്ന
മനസ്സില്‍;
അരിഞ്ഞുവീഴ്ത്തുന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തിന്റെ
മാംസച്ചിറകുകളില്‍,
സ്നേഹം വാര്‍ന്നുപൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍...


നിര്‍വ്വികാരതയുടെ നെടുവീര്‍പ്പുകളില്‍;
ഒരുഹോമകുണ്ഡം തീര്‍ത്ത്,
മനുഷ്യര്‍ അതിനുള്ളില്‍ നിരാശയുടെ
അഗ്നിയില്‍ സ്വയം ബലിയര്‍പ്പിക്കുന്നു!


എന്നെങ്കിലും;
ദിവ്യമായ അമൃതകുംഭം
സ്വപ്നച്ചിറകുമായ്,
ആഴങ്ങളില്‍ കാത്തിരിക്കുന്നുവോ?
ഉയര്‍ന്നുവരാന്‍ശ്രമിക്കുന്നുവോ?



ശ്രീദേവിനായര്‍

10 comments:

ramanika said...

ചില നഷ്ടങ്ങള്‍ നല്ല സൃഷ്ടികളായി പുറത്തുവരും അത് വായനക്കാരുടെ ലാഭം !

വശംവദൻ said...

ഒരു സംശയം ചോദിച്ചോട്ടെ?

നിരാശയുടെ അഗ്നിയില്‍ ബലിയര്‍പ്പിക്കപ്പെടേണ്ടതുണ്ടോ?

നേടാത്തതിനെക്കുറിച്ചോർക്കാതെ, വാർന്ന് പോയ സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ചോർക്കാതെ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ നേടാമെന്ന പ്രതീക്ഷകൾ കൈവിടാതെ (ആശങ്കകളില്ലാതെ)ജീവിക്കുകയല്ലേ വേണ്ടത്?

(ചിലപ്പോൾ ഈ സംശയം കവിതയുടെ ആശയം പൂർണമായി മനസിലാകാത്തത് കൊണ്ടുമാകാം)

സന്തോഷ്‌ പല്ലശ്ശന said...

കവിത ഇവിടെ വെറുമൊരു നിമിത്തമാവുകയാണ്‌ ചേച്ചിയുടെ ആഴമേറിയ ചിന്തകള്‍ക്ക്‌ പിറവിയെടുക്കാന്‍ മാത്രമായി വെറുമൊരുനിമിത്തം... എഴുത്തു തുടരുക... അശംസകള്‍...

രാജീവ്‌ .എ . കുറുപ്പ് said...

നിര്‍വ്വികാരതയുടെ നെടുവീര്‍പ്പുകളില്‍;
ഒരുഹോമകുണ്ഡം തീര്‍ത്ത്,
മനുഷ്യര്‍ അതിനുള്ളില്‍ നിരാശയുടെ
അഗ്നിയില്‍ സ്വയം ബലിയര്‍പ്പിക്കുന്നു!

ഈ വരികളെ അഭിനന്ദിക്കാതെ വയ്യാ. അതി മനോഹരം

the man to walk with said...

ishtaayi

ഹന്‍ല്ലലത്ത് Hanllalath said...

ഉയര്‍ന്നു വരാന്‍ ശ്രമിക്കുമെന്ന് പ്രത്യാശിക്കാം.

അരുണ്‍ കരിമുട്ടം said...

ചേച്ചിയേ,
ഇങ്ങനെയുള്ളവര്‍ ഫിനിക്സ് പക്ഷിയുടെ കഥ പഠിക്കണം .
അത് ചാരത്തില്‍ നിന്നാ ഉയര്‍ന്നത്
:)

പണ്യന്‍കുയ്യി said...

വളരെ നന്നായി സത്യായിട്ടും സുന്ദരമായി

Sabu Kottotty said...

കവിതകള്‍ക്ക്‌ നിശ്ചിത പാതയൊരുക്കാന്‍ കഴിയില്ലല്ലോ. ഈ കവിതകള്‍ വ്യത്യസ്തങ്ങളകയാല്‍ വായിക്കാനും ആസ്വദിക്കാനും ഒരു സുഖം...

നന്ദി...

ഏ.ആര്‍. നജീം said...

എല്ലാ സൗഭാഗ്യങ്ങളും നേടിക്കഴിഞ്ഞാലും പിന്നെ ജീവിതം വിരസമാവില്ലെ...

സ്വപ്നങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളും ഇല്ലാത്ത ജീവിതം നിറമില്ലാത്തതാകില്ലെ..?

നന്നായി..