Sunday, May 9, 2010

അന്യേഷണം











മയില്‍പ്പീലിക്കാട്ടില്‍ മയിലിനെത്തേടി
ആത്മാവറിയാതെ അലയുന്നു ഞാനും,
ഒരു നിധികാണാതെ തെരയുന്നുഞാനെന്‍
ഉയിര്‍താങ്ങുമുള്ളിലെ നിധിയറിയാതെ!



വിടരും വെളിച്ചത്തെക്കാക്കും തമസ്സിന്റെ
മോഹങ്ങളായിരം ഉണരുന്നുരാവില്‍.
നിലാവായ് നിറയുന്നനീളുന്നരാവിന്റെ,
നിഴലായിഞാനെന്റെ ഉണ്മയെത്തേടി.


അമ്മയെന്നെന്നെ വിളിക്കുന്ന സത്യത്തെ
ചിന്മയമെന്നു ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
ഏതെന്നറിയാതെ ചിന്തയിലാഴ്ത്തുന്ന
ബന്ധങ്ങളെന്നെത്തളച്ചിടുന്നു.



ശ്രീദേവിനായര്‍

4 comments:

ramanika said...

വിടരും വെളിച്ചത്തെക്കാക്കും തമസ്സിന്റെ
മോഹങ്ങളായിരം ഉണരുന്നുരാവില്‍.

ഈ വരികള്‍ മനോഹരം

SreeDeviNair.ശ്രീരാഗം said...

vidyarangam ernakulam,

അഡ്രസ്സ് അയച്ചുതരൂ
കവിത അയയ്ക്കാം.

നന്ദി.
ശ്രീദേവിനായര്‍.

SreeDeviNair.ശ്രീരാഗം said...

ramanika,
വളരെ നന്ദി...

സസ്നേഹം,
ശ്രീദേവിനായര്‍

Unknown said...

ഞങ്ങളുടെ വിലാസം : vidyaramgam@gmail.com