സൌഹൃദം

കണ്ണടച്ചാലും മനസ്സിന്റെ മുറ്റത്ത്
കണ്ണീരൊപ്പുന്നു കാലമാം തോഴന്‍
ഓര്‍മ്മകള്‍ തന്നുടെ ഓലക്കുടക്കീഴില്‍
ഓര്‍ക്കാതിരിക്കുന്നു കപടമായ് തോഴന്‍


മയില്‍പ്പീലിയും പിന്നെ മഷിത്തണ്ടുമായി,
അക്ഷരക്കൂട്ടത്തില്‍ നിന്നൊപ്പം കൂടി,
നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകള്‍കൊണ്ടുഞാന്‍
മനസ്സില്‍ പണിഞ്ഞൊരുമഴവില്‍ക്കൂടാരം . 


കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് കഥകള്‍ പറഞ്ഞു
മനസ്സുകള്‍ കൊണ്ടു ചിത്രം മെനഞ്ഞു,
ഒരുമയായെന്നും ഒപ്പം നിന്നു,
പിരിയാത്ത മനസ്സുമായ് പിറകേയലഞ്ഞു.


കൂട്ടായ് നിന്നൂകൂടേനടന്നൂ.
അറിയാത്ത അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ അറിയിച്ചുതന്നൂ,
അകലേയകന്നൂ അറിയാതെ നിന്നൂ,
അരികിലേയോര്‍മ്മകള്‍ നിഴലായ് മറഞ്ഞൂ.


പഴകിയതാളുകള്‍ വെറുതേമറിച്ചു,
അറിയാത്ത പേരിനായ് പരതിത്തളര്‍ന്നൂ,
ഓര്‍മ്മയിലിന്നെന്റെ പേരിനായ് വീണ്ടും,
വെറുതേ തെരഞ്ഞു നീ പുസ്തകത്താളില്‍


നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ഓര്‍മ്മകള്‍ കൊണ്ടുഞാന്‍
മനസ്സിന്റെ മണിമുറ്റത്തൂഞ്ഞാലുകെട്ടീ,
പാടാന്‍ തുടിച്ചൊരെന്മനം വീണ്ടും,
അറിയാത്ത ദുഃഖ ത്തിന്‍ ഈണങ്ങള്‍ മീട്ടി.

ശ്രീദേവിനായര്‍