മഹാശിവരാത്രി

 

ശംഭോ മഹാദേവ ശംഭോ

ശിവശംഭോ മഹാദേവ ശംഭോ 

 തൃക്കണ്ണുു വീണ്ടും തുറക്കൂ ,

ഭൂമിദുഃഖ ങ്ങളെ ല്ലാമകറ്റൂ .....(ശംഭോ )

 

തിങ്കൾക്കലാധര സങ്കടഹരണ

സർവ്വ വേദാന്ത പ്പൊരുളേ 

പന്നഗ ഭൂഷണ കിന്നരസേവിത 

നന്ദി തൻ പ്രിയഹരനേ (ശംഭോ )

 

യക്ഷസ്വരൂപ ജടാ ധരനാകിയ 

ശ്രീശക്തിനാഥാ  ശിവനേ ..

 തൃ ക്കണ്ണുു  വീണ്ടും തുറക്കൂ ,

ഭൂമി ഭാര ങ്ങളെല്ലാമകറ്റൂ (ശംഭോ ) 

 

 

 

 

(ശ്രീദേവിനായർ )

പ്രണയദിനം

ഒരിക്കലും വിടതരാത്ത പ്രണയമേ
 എൻ പ്രണയമേ ;
നിന്നിലാരെതെരഞ്ഞൂ ഞാനിന്നു-
 മെന്നുയിരകലങ്ങളിൽ .

ജീവവായു തന്നെയുമൊരു
പ്രണയസങ്കടക്കടൽ .
ആതിലലിയും നിന്നുടെകണ്ണുനീരോ
പിന്നെയതിലൊരു ലവണമായ്‌ !.

തിരകളായിരം വന്നുപോയി
പലതും നിന്നെ കണ്ടുവോ ?
കദനമായി തിരകൾ വീണ്ടും
കരകാണാ തലഞ്ഞുവോ?


അഴലുമായി കടലുതാണ്ടിയ
തിരയെവീണ്ടും നോക്കി ഞാൻ
അർത്ഥ മില്ലാ  പ്രണയത്തെ
കണ്ടു വീണ്ടും ചിരിച്ചുവോ ?


ശ്രീദേവിനായർ 

ച്ഛായ

 

ഏകാന്ത നിമിഷങ്ങളെന്നെ ന്നുമെന്നുടെ 

ആത്മാവിൽ  ആനന്ദ ലഹരിയായി.

എതെന്നറിയാത്ത നൊമ്പരപ്പൂക്കളു 

മിന്നെന്റെ ആത്മ മിത്രങ്ങളായി . 

 

അരുതെന്നുമെന്നെന്നുമെന്നെ പഠിപ്പിച്ച 

ആത്മപാഠങ്ങളെൻ തോഴരായി .

ആരോരുമറിയാതെ മനസ്സിലൊളിപ്പിച്ച

 ആത്മഹർഷങ്ങളെൻ ശത്രുവായി .

 

രാവുംപകലും ഞാൻ തേടിയലഞ്ഞ തോ ,    .

 അർത്ഥമില്ലാ     വെറും വരികളായി .

രൂപമെന്തെന്നറി യാതെഞാൻ കൊത്തിയ

ശിൽപ്പമെൻ ച്ഛായ പകർ ന്നു നൽകീ !  

 

 

 

 

ശ്രീദേവിനായർ