എന്റെ പക്ഷി....

പക്ഷീ,


നീ കേഴുകയായിരുന്നുവോ?
ഇണയെത്തേടുകയായിരുന്നുവോ?
കൂട്ടിക്കെട്ടിയ കൊക്കുകളിലൂടെ,
എന്നെ വിളിക്കുകയായിരുന്നുവോ?

അകലെയെങ്ങോ.....?

കൂടണയാത്ത ഇണക്കിളിയെ ഓര്‍ത്ത്,
വിതുമ്പും തേങ്ങലുകള്‍ അടക്കാന്‍
പാടുപെടുകയായിരുന്നുവോ?



പാതിവഴിയില്‍ പാതിതളര്‍ന്ന മോഹങ്ങള്‍
അരിഞ്ഞു വീഴ്ത്തിയ സ്വപ്നച്ചിറകുകള്‍,
പാടാന്‍ കൊതിച്ച മനസ്സ്,
ഇവയെല്ലാം...?



പരാതിയില്ലാതെ,പതറുകയാണോ?
ആഗ്രഹങ്ങളെ ഉപേക്ഷിക്കയാണോ?
അരികിലെത്താന്‍ കഴിയില്ലെങ്കിലും,
പൊയ്പോയ കാലങ്ങളെ ഓര്‍ത്തു
വിലപിക്കയാണോ?


പാടിഉണര്‍ത്തുകയാണോ?
തളര്‍ന്നു മയങ്ങുകയാണോ?
എങ്കിലും,
എന്റെ പക്ഷീ.....



നിന്റെ തകര്‍ന്ന പൂമേനിയില്‍...
തളര്‍ന്ന മോഹങ്ങളില്‍....
ഹൃദയസ്പന്ദനമായ്.....
വീണ്ടുമെത്താന്‍.....;



പുതുജീവനേകാന്‍,
കൊക്കുകളിലെ കെട്ടഴിക്കാന്‍,
വീണ്ടും ഗാനങ്ങളാലപിക്കാന്‍,
നിന്നിലൂടെ പുനര്‍ജ്ജനിയ്ക്കാന്‍,
ഞാന്‍,
ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു....!
നീവീണ്ടും കൊക്കുരുമ്മി
ഗാനങ്ങളാലപിക്കൂ.....!

നിനക്കായ്,

ഞാനേറ്റുപാടാം.....
വീണ്ടും..വീണ്ടും...
നിനക്കുവേണ്ടിമാത്രം!