വാക്കുകള്‍

ചെറുവാക്കായ്പോലുമ്മനസ്സിനെനോവിക്കാ-
നാവിനെയെന്നുംസ്വന്തമാക്കിവയ്ക്കാം.
ചെറുതോണിയായിഞാന്‍വന്‍ കടല്‍താണ്ടിടാം,
ആടാതലയാതെ ഉള്ളം താങ്ങിനിര്‍ത്താം...



വന്‍ തിരയാകുംവമ്പന്മാര്‍കാണാതെ,
തിരയിലൂടെന്നും തുഴഞ്ഞുപോകാം....
വീശിയടിക്കുംവന്‍ കാറ്റുതട്ടാതെ,
നിര്‍ഭയമായ് കടല്‍ നീന്തിപ്പോകാം...



വന്‍കടലുള്ളില്‍ത്തകരാതെനോക്കാംഞാന്‍,
സംസാരസാഗരം കണ്ടുനില്‍ക്കാം..
അറിയാതെവീഴുന്നവാക്കുകള്‍തടയാംഞാന്‍,
ഉള്ളത്തില്‍ തട്ടാതെ കാത്തുകൊള്ളാം...



നല്ലവാക്കോതുവാന്‍ കൃപയരുളീടുവാന്‍
സര്‍വ്വദൈവത്തെയും സാക്ഷിയാക്കാം...
സകലകാലത്തിലുംനന്മതന്നീടുന്ന
ജഗദീശനൊപ്പംഞാന്‍ യാത്രയാകാം....!




ശ്രീദേവിനായര്‍